Park Centralny

Fakt... Kitto mógłby mieć nie wesoło, ale był tutaj Eiji i nic nie mówił, a na pewno poznał Kitto.
-Troszkę mi teraz zimno... - Stwierdził drżąc lekko i kuląc nieco. Otrzepał się jeszcze raz, by pozbyć się i kropelek rozpuszczonego śniegu z futerka. Ale nie wiele to dało. Kichnął cichutko.

Spojrzał na kichającego kotka i uśmiechnął się rozczulony.
-Na zdrowie.-szepnął i otarł jego malutki nosek, końcem lisiej kity-zimno ci. Prawda?-zagadnął wzdychając cichutko, otarł się o kociaka, popychając go następnie w stronę ścieżki, by wyszli ze śniegu. Otrzepał futerko i potruchtał z kociakiem w stronę ławki. Usiadł na drewnianej ławeczce, patrząc na kociaka z lekkim uśmiechem.

-Troszeczkę. Lubie jak jest cieplutko. Jak każdy kot. No i bardzo szybko marznę. - Przyznał siadając z nim na ławkę. Pozwolił się oprzeć o Niego, bo był cieplutki i mięciutki. Drżał leciutko. Rozejrzał się dookoła.
-Em... Chyba powinienem wrócić do domu... A nie chce, bardzo miło mi się z Tobą siedzi. - Powiedział zawstydzony nieco i odwrócił wzrok od liska.

Gdy kociak się o niego oparł, uśmiechnął się łagodnie i ułożył się na ławce. Jako, że lisek był nieco większy w stosunku co do kociaka, wtulił go w siebie, przykrywając lisią kitą. Ułożył pyszczek na jego ciałku i westchnął cichutko.
-Jak musisz to zmykaj.- uśmiechnął się łagodnie, obejmując go jedną łapką-Kiedyś tam się przecież jeszcze spotkamy.

-Właściwie to nie muszę. - Odparł wtulony w Niego. Było mu o wiele cieplej. Zamknął oczka.
-Ale nie chcę Cię narażać... - Szepnął i jakoś tak mu się przysnęło słodko. Był już zmęczony bieganiem w te i w tamte. Nie udało mu się niczego załatwić, ani wyszpiegować, a teraz jeszcze podczas uciekania przed psami i zabawie z liskiem się dodatkowo zmęczył. Jak na leniucha zrobił dziś naprawdę dużo...

Znudzony wszedł do parku, właściwie nie wiedział co powinien ze sobą zrobić, Shiro I Eiji zniknęli mu z oczu tak jak Delgado. Poszedł w końcu do parku mając nadzieję, że chociaż kogoś tutaj znajdzie. Kiedy zwiedzał park dostrzegł białą czuprynę Znam tą czuprynę podszedł w ich stronę i stanął jakieś dwa metry od nich.-Chcesz mi ukraść ludzi ? Spytał obojętnym tonem widząc Kitto w rękach Ven'a co mu się nie spodobało.

Uśmiechnął się łagodnie, przymykając ślepia.
-Nie martw się. W razie czego, poradzę sobie.- stwierdził odważnie i zerknął na kociaka.. który zasnął wtulony w niego. Uśmiechnął się rozczulony i potarł pyszczkiem jego malutki łepek, w domyśle, życząc mu słodkich snów. Wtulił go w siebie, układając łepek na jego drobnym ciałku, rozglądając się i nasłuchując czujnie otoczenia. Widząc Tsunę, podniósł głowę, patrząc na niego podirytowanym wzrokiem.
-Nie jestem złodziejem. To po pierwsze. Po drugie, to on znalazł mnie. I jakoś nie widzę by mu się nie podobałą moja obecność. Robi to na własną odpowiedzialność.- stwierdził, mierząc wzrokiem Siverisa.

- No tak ,bo pan okruszek jest miły dla swoich wrogów zażartował sobie, a jego kącik warg drgnął w lekki uśmiech. Domyślał się ,że Ven nie zabrał mu ludzi, bo nei jest takim typek człowieka, ale kto wie co się może stać. Wzruszył po chwili ramionami ,bo poczuł na ciele nie przyjemne dreszcze zimna.

Ledwo zdążył zasnąć i być spokojnym, aż tu nagle usłyszał znajomy głos. Obudził się momentalnie.
-Szefie... - Powiedział wystraszony. Był rozbudzony jak Nigdy. Położył uszka po sobie. Oby tylko nie był zły... Patrzył na Niego uważnie. Przeprosił Fokkusu i odsunął się od Niego.
-Szefie, to nie tak jak myślisz, my tylko bawiliśmy się w śniegu... - Zaczął się usprawiedliwiać.

Usiadł grzecznie na ławce, mierząc Tsunę wzrokiem.
-Dla takich plugawców jak Ty czy tamten aroganta, nie. Ale Jakby nie patrzeć Kitto jest kotołakiem. Nie wiem jak mógł się zniżyć do takiego stopnia.-stwierdził, wymachując ogonem na prawo i lewo. Sam osobiście ziewnął szeroko, zmęczony zabawą z kotkiem. Zerknął na Tsunę, który momentalnie zadrżał.
-Ouu dreszczyk ?

-Zamknij się Warknął na wena cicho coraz mniej mam kontroli nad wszystkim pomyślał zrezygnowany, spojrzał na Kitto surowym wzrokiem, lecz nic nie powiedział -Pogadamy jak wrócisz do kwatery Powiedział do niego obojętnym tonem. Po chwili spojrzał na Ven'a zastanawiając się czy w ogóle jest sens tutaj stać.

Położył uszka po sobie i nieco się skulił.
-Dobrze... - Odpowiedział Szefowi cichutko.
-Cześć... - Powiedział smutno do liska. Miał nadzieję, że jeszcze kiedyś się spotkają. Zeskoczył ostrożnie z ławki i spojrzał na szefa. Postanowił, że lepiej będzie iść do Jego kwatery niż do tej wspólnej Kitto i Delgado. Nie chciał żeby Delgado słyszał ich rozmowę, a Kitto w sumie się jej trochę bał. Więc ruszył pierwszy do domu z położonymi uszkami. Obejrzał się jeszcze za szefem i szedł równo z nim.

z/t obaj

Zaśmiał się cicho, z rozbawieniem patrząc jak Tsuna traci panowanie nad sobą.
-Pa Kitto.- szepnął, machając mu łapką na pożegnanie- do następnego.-dodał nieco ciszej, uśmiechając się chytrze. Spojrzał na ławkę, na której siedział i najnormalniej w świecie znów się na niej położył. Westchnął ciężko i przymknął oczy, zasypiając po chwili..

Obudził się po godzinnej drzemce. Śnieg sypał potężnie, w ten sam sposób przysypując ciało Ven'a. Lisek ziewnął szeroko i podniósł się na cztery łapki, otrzepując futerko z białego puchu. Podrapał się tylną łapką za uchem i zeskoczył z ławki, przybierając ludzką postać. Miał dosyć wrażeń na dziś. Zmierzył prosto do domu.

z.t