Kamui, bibliotekarz

Pierwszą, rzucającą się najbardziej w oczy cechą wyglądu zewnętrznego chłopaka są delikatne rysy twarzy oraz blada, mleczna wręcz cera. Obojętnie jak długo stałby na prażącym słońcu może jedynie się zaczerwienić, oparzyć, ale nie zyska ciemniejszego odcienia. Kolejną intrygującą rzeczą są spore, szmaragdowe oczy otulone wachlarzem gęstych rzęs oraz miękkie, jasne blond włosy, które są odrobinę dłuższe z tyłu, a ich kosmyki kończą się przed łopatkami. Kamui nie należy niestety do wysokich osób, gdyż mierzy sobie ledwo 160 cm., jednakże nie ubolewa zbytnio nad tym faktem twierdząc, że dzięki temu ludzie nie spodziewają się po nim za wiele i nie traktują go jak zagrożenie co często bywa zgubne... Poza tym niski wzrost umożliwia mu zniknięcie wręcz w tłumie! Waga  dostosowana do wzrostu pozwala swobodnie przemieszczać się blondynowi nie stanowiąc dla niego jakiejkolwiek przeszkody.  Nie byłoby w nim nic cudacznego, gdyby nie sam fakt, że należąc do rasy Lalkarzy jest obdarzony niezwykle przyciągającą urodą, która z pewnością odnajduje wielu zwolenników.
Kamui nie posiada regularnego ubioru. Najczęściej jego stroje przypominają nieco wiktoriański styl. Są to jasne koszule z wysokim stanem i długimi rękawami, dopasowane spodnie oraz przeróżne kamizelki bądź udziwnione płaszcze, którymi szczelnie się ukrywa, gdyż jest zmarzlakiem i uwielbia wręcz ciepło.

Charakter Kamui'ego nie jest jakiś specjalnie trudny do określenia. Większość kojarzy go jako nieśmiałego chłopaka, który przed kontaktem z obcą osobą ucieka jak najdalej. To cud, że kiedykolwiek odnalazł się w jakiejś grupie... Kiedyś gdy miał coś powiedzieć w licznym, obcym gronie momentalnie zaczynał się jąkać i  być nieco nerwowy. Bał się, że powie coś kompromitującego i dlatego trzymał język za zębami. Zdecydowanie brakowało mu pewności siebie, którą zdobył przebywając w towarzystwie grupy. Jest ambitny i stara się to udowadniać na każdym kroku. Jeśli się już za coś weźmie nie odpuści do samego końca. Łatwo zdobywa wszelką wiedzę, dodatkowo jest również dobrym obserwatorem i słuchaczem. Pomijając problemy na tle asymilacji z nowo poznanymi osobami jest przyjacielski i nie szuka z nikim zwady, a wręcz przeciwnie. Na tle konfliktu nie opowie się jawnie po czyjej stronie stroi, choć przyłączył się do Valiekki'ch i wspiera ich swoją siłą robi to dość rzadko i nie ukrywa swojego pacyficznego nastawienia. To czego pragnie jest pokój, możliwość pogodzenia obu organizacji na dobre i może wydawać się to głupie oraz lekkomyślne to chłopak do tego chce dojść.
Jego największą wadą jest niesamowita ufność. Czego, niestety, jest świadomy. W głębi serca wierzy, że każda postać jest dobra. Wystarczy po prostu spojrzeć głęboko w oczy by się o tym przekonać.
Różni się nieco swoim charakterkiem gdy znajduje się wśród osób, które zdążył już dobrze poznać. Uwielbia się śmiać, zawsze ma coś do powiedzenia i czuję się tam nie tyle co swobodnie, ale i pewnie.
Jest asertywny, więc "nie ulega" tak łatwo. Zdecydowanie nie potrafi zrozumieć osób nie potrafiących odmówić, bo co jest takiego trudnego w powiedzeniu zwykłego nie ?
Ostatnim czasem wydaje się niezwykle nieobecny; cały czas chodzi z głową w chmurach nie zwracając najmniejszej uwagi na ludzi jak i na swoje otoczenie. Nikt nie wie co takiego zaprząta mu głowę i może to nawet lepiej...

Nie mający ani przynależność, ani też nazwiska. Prosty byt nie posiadając miejsca, które mogłyby nazwać domem ani tylko swoim. Jego historia jest dość mętna, gdyż większość swojego życia spędził w miejscu, które najprościej można by nazwać gigantyczną biblioteką. Tak przynajmniej je zapamiętał siedząc ze swoim opiekunem na ziemi pośród przeróżnych tomiszczy wertując kolejne kartki by zagłębić się w niesamowite odmęty lektury. Trwali tak oboje wiele lat, a gdy książki zaczynały nużyć małego chłopca, mężczyzna opowiadał mu coraz to nowe historie o niesamowitych krainach pokrytych białym, zimnym puchem czy chociażby całkowicie pochłonięte przez piasek czy wodę! O przeróżnych mieszkańcach tych krain, z których każda z nich wyróżniała się całkiem innymi cechami... oraz o jego mocy. Kamui chociaż tego nie wiedział również był w pewien sposób wyjątkowy i miał okazję się o tym przekonać prędzej niż mu się to wydawało. Gdy nastał odpowiedni czas opuścił swojego opiekuna budząc się nie daleko jednego z tętniących życiem miast. Choćby chciał nie znał drogi powrotnej, nie wiedział nawet gdzie się znajduje. Nieświadom niebezpieczeństw oraz pokus świata zewnętrznego wkroczył do niego dość nie pewnie ogarnięty wciąż zwątpieniem. Miał jednak szczęście wpadając na swojej drodze na dobre osoby, które z początku przygarnęły go w zamian za parę przysług, do których musiał użyć swoich nietypowych zdolności. Coś za coś? Można tak było ująć. Będąc światkiem wszystkiego co działo się wokół niego oraz świadomym sytuacji postanowił dołączyć do Valiekki użyczając im nie tylko swojej mocy, ale i umiejętności, które zdążył nabyć od momentu wyjścia na zewnątrz.

Kp ładnie wygląda i jest wszystko co potrzebne ~A K C E P T~

Dopisuję CIę do pokoju #001 w Twierdzy