Las pełen roślin

Wspiął się po drabinie, wychodząc na powierzchnię. Usiadł na trawie i zasunął za sobą właz, który ku jego zaskoczeniu, od góry wyglądał jak kamień. Czyżby tajne przejście?- mruknął do siebie w myślach, po czym podniósł się do pionu. Rozejrzał się dookoła.
-Las Valiekkich.. Delgado nie powinien tutaj być..-szepnął cicho, na co wąż przytaknął mu przeciągłym syknięciem.
Zaniepokojony, aczkolwiek dumny z siebie, po cichaczu zaczął się wycofywać z lasu, rozmyślając jak można by sprytnie wykorzystać ten tunel. Stąpając ostrożnie by nie spłoszyć żadnego zwierzęcia czy też nie wzbudzić zbędnych podejrzeń, szybkim krokiem przemierzył sporą część lasu, w krótkim czasie docierając na obrzeży miasta, skąd miał zaledwie parę metrów do głównego wejścia siedziby Siverisów.


z.t

Wtargnął na teren lasu Valiekkich, krzywo podążając przed siebie. Ignorował Suareza jak tylko się dało. W końcu zirytowany tym, że przez pół miasta za nim lezie, przystanął w miejscu, będąc do niego tyłem.
-Czego ty znowu ode mnie chcesz?-warknął na niego zdenerwowany-mało ci jeszcze..?-spytał łagodnie, spuszczając wzrok na ziemię, podkulając boleśnie zranioną nogę.-Zostaw mnie.-szepnął ciszej, nie ruszając się z miejsca.

Lazł za nim ile wlezie mimo ,że wszedł na obce tereny, a dla jego osoby to dość niebezpieczne. Oparł ręce o kolana by wyrównać oddech, po chwili wyprostował się. -Chce Cię przeprosić Powiedział kiedy udało mu się wyrównać oddech.- Wiem ,że jestem beznadziejny nic nie wiem i nie umiem, ale chce Cię przeprosić za to co zrobiłem Powiedział już spokojniej łagodnym tonem, byłó mu głupio zamiast się wyżywać powinien chronić, a jak widać ciągle robi na odwrót.

Odwrócił się do niego przodem, paranoicznie się śmiejąc.
-I myślisz, że twoje marne słowa przywrócą mi teraz to co mi odebrałeś na te tygodnie ?-krzyknął, podchodząc i stając z nim twarzą w twarz.-otóż myliłeś się.-stwierdził, spluwając obok Suareza, po czym odszedł od niego. Stanął ze trzy metry za Tsuną i zrezygnowany westchnął ciężko.-czym tak ci zawiniłem, że musiałeś mnie aż tak sponiewierać? Plujesz w twarz, wyśmiewasz, ignorujesz, a teraz jeszcze to. -szepnął cicho, zostawiając go samego w wiecznie zielonym lesie.

Z.t

-Ja...Nie chciałem Powiedział cicho, ale stwierdził ,że chyba dalsze przeprosiny nie mają senesu. Zrezygnowany poszedł za Delgado mimo wszystko chciał by mu wybaczył, choć domyślał się ,że raczej nie pójdzie mu tak łatwo jak sądził na początku. Podrapał się po głowie lekko i spojrzał na Otoye ,który siedział obok Tsu grzecznie . Po chwili obaj ruszyli za Delgado.

z.t

Biegł przed siebie przez las pokryty grubą warstwą białego puchu.Śnieg skrzypiał pod jego łapami ,a napotykane przez niego zwierzęta uciekały w popłochu.Przeskoczył dwu metrowy kamień,skręcił przy ogromnym dębie,przeskoczył rzeczkę i znalazł się przy wielkim buku.Pod drzewem między korzeniami znajdowała się mała szpara przez którą przelazł z wielkim wysiłkiem i znalazł się w drzewnej jaskini.

Stał w "jaskini" pod drzewem i zaczął warczeć.Kurwa weź przestań! jego oczy zmieniały barwę na płynę złoto ,a źrenice robiły się węższe.Przez jego ciało przechodził straszny ból.Jeżeli to co było tam napisane jest prawdą to znaczy był naprawdę zdumiony tym odkryciem.Cho..chole....cholera!!Nie kurwa grrrr!!Nie pozwolę ci przejąć mojego ciała!Zaciskał zęby z bólu ,a jego pazury wbijały się coraz bardziej w podłożę.

Napady trwały przez 3 dni.Na dworze zza chmur wyszedł księżyc.Każdy by pewnie nazwał to pięknym zjawiskiem ,ale dla niego to koszmar.Z pod drzewa wydobyło się wycie.Pod drzewem nie stał już ten ciepły i uśmiechnięty rudowłosy chłopak.To była........bestia.Wilczo krwisty spojrzał swymi złotym ślepiami w lśniący księżyc po czym jego wzrok utkwił w ciemnym lesie.W nocy było słychać tylko wycie i odgłos rozdzieranego mięsa.